De slimme truc van Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands: dat niemand bespreekt

De slimme truc van Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands: dat niemand bespreekt

Blog Article

De gesproken taal met de hogere standen ging zich pas langzamerhand naar deze nieuwe standaardtaal focussen, althans in de noordelijke Nederlanden en dit in het begin in Holland. Hierbij vond een scheiding in ontwikkeling regio tussen dit Nederlands in Nederland daar waar men een standaardtaal tevens ging communiceren, en Vlaanderen daar waar de hogere standen op het Frans overgingen. Een gesproken taal van de lagere standen was ons gewestelijke of ons stedelijke variant totdat een inwoners tussen de leerplicht dit Nederlands zodra schrijftaal werden geleerd en ze na enkele generaties die taal verder kon gaan communiceren.

Facsimile-weergave over dit Hebban olla vogala fragment. Een ander dateerbaar fragment in dit Nederlands kan zijn een regeltje tekst uit 1130 dat gevonden werden in het evangeliarium over Munsterbilzen, daterend betreffende de 9de eeuw.

Oudnederlands taalgebied volgens de filoloog Peter-Alexander Kerkhof, 2020 (bij aanpak; in feite waren er geen scherpe grenzen tussen Germaanse dialectgroepen) De vroege geschiedenis met dit West-Germaans kan zijn zeer onzeker doordat de geschreven bronnen minimaal zijn.

Op welke manier langzaam dit ontwikkeling moest verlopen mag blijken uit de analfabetencijfers, tegelijk indicaties voor schoolbezoek, welke rond 1800 in een noordelijke Nederlanden nog ons derde en in Vlaanderen 2 derden over de volwassen inwoners omvatten.

Nu is het een moedertaal van meer dan 60 % over een bewoners en kan zijn dit ook vaak gebruikt wanneer lingua franca (omgangstaal tussen verschillende bevolkingsgroepen). Eerst was dat vooral dit Sranan, wat nagenoeg een ieder verder machtig kan zijn. Het Surinaams-Nederlands kan zijn ons persoonlijk uiterlijk aangaande dit Nederlands en sinds 2003 kan zijn het land lid met een Nederlandse Taalunie.

Het Frankisch ontwikkelde zich vanaf de vroege middeleeuwen in het huidige Nederlandstalige gebied tot het Oudnederlands. Het Oudnederlands, dat wil zeggen het Nederlands bijvoorbeeld het aangaande de 6de tot het midden met de 12e eeuw werd gesproken, was een voorloper aangaande het Middelnederlands. De spelling aangaande dit Middelnederlands volgde de spreektaal, welke per streek krachtig kon afwijkingen. Dit was aanvankelijk niet zo belangrijk toen daar alsnog gering in de volkstaal op schrift werd gesteld en de meeste personen, buiten de hogere geestelijke stand, ook analfabeet waren en daar zeker ook niet veel gelezen werd. Gedurende een gehele middeleeuwen werden al die grote geschriften en officiële documenten in het Latijn geschreven wat een lingua franca met een Europese elite was. In een 16e eeuw, destijds de geletterdheid onder een 'normale' inwoners duurzaam steeg en daarom tevens het Nederlands almaar belangrijker werden indien schrijftaal, werden verschillende pogingen ondernomen een eenduidige spelling te realiseren.

Deze veranderingen leidden tot veel discussie, met mits hoofdbezwaar dat er geen logica in de regels voor een tussen-n te ontdekken was. Ernaast vonden critici heel wat fouten in dit Groene Boekje, en publiceerden die onder verdere in dit blad De Taal.

Een Romeinse geschiedschrijver Tacitus meldt in een 1e eeuw dat een stammen in Germania zich zelf van oudsher in 3 groepen indeelden: een Ingaevones aan de zeekust, de Herminones die in dit "midden" leefden, en verder een Istaevones.

In een Reformatie waren dit vooral een Bijbelvertalingen en religieuze traktaten waarmee een brede verspreiding werd beoogd, en welke dus doelbewust in een algemene schrijftaal werden gesteld. Voorlopig was het bij pogingen waarin iedere auteur zijn eigen streektaal het meeste zwaarte gaf.

Deze worden creoolse talen genoemd. Een Nederlandse creoolse talen zijn nagenoeg ieder uitgestorven doch dit Afrikaans wordt af en toe desalniettemin verder mits ons (half)creool gezien. Is het geval vervolgens zou het

Om 1500 kwam er een streven op gang om ons algemene schrijftaal te ontwikkelen die in ruimere gebieden bruikbaar kon bestaan door meerdere regionale elementen in zich te verenigen. Dat was ook ons behoefte vanuit een centralisering betreffende het bestuur onder dit Bourgondische hertogschap het zijn gezag vanuit Brussel over de gehele Nederlanden wilde uitbreiden, ons streven waarin keizer Karel V ten slotte tevens zou slagen.

Er kwam meer en meer eenheid in de Nederlandse taal. En er werden ook gestreefd naar ook een algemene schrijftaal als een handige spreektaal die daarop is gebaseerd.

In de loop over de twintigste eeuw gleed dit dialect snel af in aanzien. Door een druk betreffende scholing, mobiliteit en de media kan zijn - zoals overal - de rol met het dialect als omgangstaal heel wat minder belangrijk geworden.

In een Nederfrankische talen hebben veel klankverschuivingen welke het Hoogduits (Middelfrankisch) click here immers bezit gekend niet plaatsgevonden, betreffende name de 2e Germaanse klankverschuiving.